Huubkes vlucht is een luisterverhaal van één uur, vertelt met woorden en muziek. Het is gebaseerd op tragische gebeurtenissen in de familie van schrijver Jos Bours en zijn neef, componist Arno Dieteren.

Het is 1924. Een tragisch ongeval in het Limburgse dorpje Douvergenhout heeft schokkende gevolgen voor de vierjarige Huubke. Bij een brand verliest hij zijn moeder. Zijn vader kan de situatie met zeven kinderen niet aan en pleegt zelfmoord. Huubke en zijn broers en zussen worden weggestopt in kloosters bij Duitse zusters in Sittard en Duitse Franciscanerbroeders in Blijerheide. Tien jaar lang ondergaat hij daar een tiranniek bewind. Alleen een schoolmeester op de Sittardse stadsschool, die viool speelt, laat hem soms zijn vreugdeloze jeugd ontvluchten.

Later studeert een van zijn kinderen –toeval of niet- viool op het Conservatorium. Maar vlak voor haar afstuderen, blijken Hubs opgelopen jeugdtrauma’s bittere gevolgen te hebben voor vader en dochter.

Jos en Arno kende dit verhaal niet, de familie zweeg erover. Samen hebben ze van deze waargebeurde feiten een luisterverhaal gemaakt. Jos vertelt zelf het verhaal en twee musici spelen daarbij de muziek van Arno. Daaraan vooraf gaat een inleiding van een kwartier over de historische achtergronden.

Enkele reacties over het stuk…

‘Ik was bang dat het té emotioneel zou zijn omdat mijn vader ook in het nonnenklooster in Sittard heeft gezeten. Maar Jos vertelde het zo mooi en tegelijk ook luchtig. Wat een prachtige verhalende stem! En de muziek erbij was een verrijking.’

‘Een intrigerende mix tussen tekst en muziek. De klagelijke klarinet en indringende viool geven echt diepgang aan de tekst. Waar woorden tekort schieten, doen noten hun aanvullende werk. Klasse samen.’

‘Het was zeer ontroerend en ook onvoorstelbaar. Ik moest af en toe een traantje wegpinken. En dat met zulke mooie woorden en zinnen, ondersteund door die prachtige muziek, maakte het nog beeldender en invoelbaarder.’

‘Huubke is een prachtig en indringend luister kunstwerk. Een nieuwe literair/muzikale vorm? Verhalen zijn misschien wel de meest geslaagde en oeroude menselijke vorm om de werkelijkheid minder chaotisch te maken’.

‘De combinatie van de vertelstijl van Jos en de muziek van Arno vond ik mooi. Een knap geschreven beeldend verhaal, tenslotte de basis van dit prachtige geheel. Ik zag en rook de nonnen, de paters, de meester.’